نمی‌دانم روز اول که مغز را تقسیم می‌کردند ما کجا بودیم!
خواب بودیم یا نمی‌فهمیدیم؟
احتمالاً نمی‌فهمیدیم؛ چون هنوز مغز تقسیم نشده بود!

حالا دقیقاً همان‌روز، کلّۀ سحر آمده‌اند و قسمتِ راستِ مغز را که می‌گویند مرغوب‌تر هم هست داده‌اند به چپ دست‌ها!

اصلاً قبول نیست!
چون آن‌ها از همان اوّل خلقتشان یک پله جلوتر بودند.

بعدها هم خودشان را زدند به آن‌راه. یعنی اصلاً متوجه نیستند که توی مدرسه نمره‌هاشان بالاتر است و معلممان همیشه نمره‌هایشان را می‌زد توی چشممان!

دستشان را بالا می‌گرفت و می‌گفت: خجالت بکشید! تازه چپ‌دست هم هست و 20 گرفته!

نمره‌شان بهتر بود، نقاشی‌شان قشنگ‌تر بود، لباسشان مرتب‌تر بود، باور کنید خوشگل‌تر هم بودند!

وای که از ورزششان نگو!

من هنوز هم سرم گیج می‌رود وقتی به یاد آبشارها و سرویس‌های کات‌دار آن همکلاسی‌ چپ‌دستم می‌افتم!

باید یک‌بار با یک چپ‌دست پینگ‌پُنگ بازی کنی تا بفهمی چه کشیده‌ام!

تنها دل‌خوشی من به کلاس خوش‌نویسی بود تا بنشینم و ح، خ، چ، ج، ع، غ نوشتنشان با قلم‌نی را ببینم و بخندم!

دستِ بر قضا، معلّم خطمان چپ‌دست بود. از آن چپ‌دست‌های باهوشِ سخت‌کوشِ هنرمند!

هنوز هم شب‌ها توی خواب قیژژژژ صدای قلمش را می‌شنوم!

حالا بعد از این همه خون‌ِجگر که از دستشان خوردیم، یک‌روز را هم زده‌اند به نامشان.

امروز تقویم را پَر پَر کردم. نیم ساعت هم به‌نام راست‌دست‌ها نیست!

سید مهدی میرعظیمی
22 اَمُرداد 1399
روز جهانی چپ‌دست‌ها
شیراز

روز جهانی چپ دست ها روز انتقاد از انحصار طلبی راست دست هاست. روزی که باید به خلق ابزار و آثار و ماشین آلات ویژۀ این اقلیت باهوش هم بیاندیشیم.

•