سر کلاس برای بچه‌ها می‌گفتم:

برخی آدم‌ها باهوشند،
برخی باهوشند اما هوشمند نیستند!
برخی باهوشند، هوشمند هم هستند اما هوشیار نیستند!
حالا در این میان چه خوب است که آدم باهوش باشد، هوشمند باشد و هوشیار هم باشد،

یکی از بچه‌ها برخاست و گفت:
بدبختی آن‌جاست که خیلی آدم‌ها باهوش هستند، هوشمند هم هستند، هوشیار هم هستند اما وقتی نگاهشان می‌کنی بهوش نیستند!

آقا؛
بهوش که نباشی بقیه‌ی آن صفت‌ها به هیچ دردی نمی‌خورد!

رفتم توی فکر!
راست می‌گفت. این‌روزها خیلی از ما بهوش نیستیم، گرچه باهوشِ هوشمندِ هوشیار باشیم.

مهدی میرعظیمی
شیراز
۲۷ آبان ۱۴۰۲

•